Deze post zit al een paar dagen in mijn hoofd. Wel of niet posten, maar toch ga ik het doen.
Ik heb een aantal jaren in de kinderopvang gewerkt en zo nu en dan kom ik ouders van toen tegen. Maar de laatste tijd wat vaker. Zo lovend zijn ze nog over hoe ik de kinderen heb opgevangen.
Wat ik doe?
Beschikbaar en aanwezig zijn voor het kind (en voor de ouders). Het kind en de ouders horen en zien. Natuurlijk wat mogelijk is binnen de kaders van de organisatie.
Met je hart er zijn, kijken naar het kind, wat heeft hij/zij nodig. Want het jonge kind is zo afhankelijk van jou, heeft jou gedurende dag nodig. Die kan je simpelweg niet aan hun lot overlaten. Je zorgt voor een bedding, je biedt emotionele veiligheid zodat het kind beter kan ontwikkelen, veilig voelt en plezier ervaart op de groep.
Ik kan ook niet altijd shinen, laten we eerlijk zijn, soms heb je ook gewoon een keer een mindere dag of gaat het even niet zo lekker. Gelukkig zijn we mensen en hoort dat er eenmaal ook bij. Over het algemeen ben je dan samen met je team voor het kind, voor de ouders, voor je collega's.
Want je hebt JA gezegd, ja op het beroep, ja voor het bedrijf waar je werkt en je hebt ja gezegd om met kinderen te werken. Misschien denk je nou dat is toch normaal als je met kinderen werkt. Nou, eerlijk gezegd is dit niet altijd het geval. Je hebt echt, echt een paar toppers erbij hoor, die met hun hart echt voor het kind zijn!
Maar er zijn ook die niet met hun hart werken. Die teveel in hun hoofd leven, te druk zijn met andere dingen. Ze zijn dan niet beschikbaar voor het kind en zijn niet met hun hart aanwezig. Ze doen hun dingen, ze zijn er wel, maar het is en voelt anders. Of ze kunnen niet anders of ze willen simpelweg niet anders. (Vergeet ook niet dat de werkdruk, ziekte, organisatorisch zaken etc ook van invloed kan zijn op het welbevinden van een medewerker). Dat maakt het soms ook moeilijk, om het anders te willen, want hierin is verandering nodig.
Dus ken je een zo'n topper, spreek je waardering uit. Die misschien 10 stappen meer zetten om elk kind te zien en te horen! Want vaak vinden we bepaalde dingen zo vanzelfsprekend, tot het er niet meer is.
Liefs Tanja
Reactie plaatsen
Reacties